De eerste weken

Zo, wat vliegt de tijd. Onze eerste maand zit er al op en de tijd lijkt nog sneller te gaan dan voorgaand jaar. Wellicht komt dat omdat je wat sneller in de modus raakt van het Indiase normale leven omdat je het al kent.

We hebben na nog een heerlijke week in luxe te hebben geleefd onze koffers gepakt om terug te verhuizen naar ons appartement wat we voorgaand jaar ook hebben bewoond. We waren nieuwsgiering wat de veranderingen waren en hoe alles eruit zag. Het straatje waarin we wonen is niet erg verandert. De weg ligt er iets beter bij, minder kuilen en drempels, maar verder ging de dagelijkse gang van zaken hetzelfde. Alleen zijn ze op dit moment aan de riolering aan het werken waardoor de straat aan een kant open ligt. Wat wel erg fijn is, is dat het laatste stukje van de straat geasfalteerd is. Wij wonen helemaal achterin de straat (beetje zoals in Geverik, ook doodlopend) en dat laatste stukje was voorgaand jaar nog niet geasfalteerd. Dat is nu dus verandert, hetgeen aardig wat kuilen scheelt.

In het appartementencomplex is niet heel veel verandert, er zijn meer woningen bewoond en de fitnessruimte is uitgebreid. Aangezien er meer mensen wonen worden er ook meer dingen georganiseerd. Wellicht dat we daar nog eens aan kunnen meedoen de komende maanden.

Op kantoor gaat het met de mensen eigenlijk voortvarend. We hebben drie nieuwe mensen, Siraj, Kaushik en Vaishali. De eerste twee mannen, de laatste een dame. Dat betekent dat we voor de komende tijd compleet zijn en dat de verwachtingen in NL naar Jeroen en mij toe vanaf nu hoog gespannen zijn (voor zover ze dat al niet waren). We zijn dus druk bezig om ze het een en ander bij te brengen zodat we binnen no time aan de aangiftes kunnen beginnen. Twee kleine processen zijn reeds overgebracht door ons en de trainingen daarop zijn ons goed bevallen. Het lijkt toch zo te zijn dat deze mensen wat procesmatiger kunnen denken, terwijl het studieniveau niet anders is dan de mensen die we voorgaand jaar hebben opgeleid. Ook de werkhouding is anders, Ze stralen meer een werkmentaliteit uit. Erg te waarderen.

Op dit moment hebben we dus alle vertrouwen dat dit gaat werken en dat we iets kunnen bereiken in de komende maanden. Helaas zit de techniek wel aardig tegen. Ze loggen hier via een omweg in op de NL server, maar die ligt op dit moment al anderhalve week plat. Dat betekent dat iedereen in India, werkend voor NL, geen werk op de normale manier kan verrichten. We hebben dan weer een extra omweg gevonden om dit te omzeilen, maar dat betekent inderdaad meer werk voor Jeroen en mij. Maar ok, daarom zijn we hier.

Verder hebben we onze privé plannen ook aardig georganiseerd. Er zijn al aardig wat tripjes geboekt voor de komende maanden. Als eerste staat Jaipur op de planning, daar vliegen we aankomende zaterdagochtend heel erg vroeg naartoe. De berichten over die stad zijn wisselend dus we zijn ontzettend benieuwd en hebben er uiteraard ontzettend veel zin in.

Naast de tripjes binnen India komt er ook een tripje richting Nederland aan voor mij want we zijn afgelopen zondag trotse oom en tante geworden van ons neefje, Liam! Aangezien hij in Limburg, op carnavalszondag om 11 over 11 de wereld is komen verwelkomen moet dat later wel een echte carnavalsvierder worden!

Maar over alle uitjes later meer, eerst dient er nog een paar dagen hard gewerkt te worden. Over ons echter geen zorgen, we hebben het prima naar onze zin en zijn weer helemaal gesettled.