Jaipur, the pink city

We zijn weer gewend, hebben ons ritme gevonden en het naar onze zin dus… Tijd voor een weekendtripje! Jaipur was voorgaand jaar nog niet met een directe vlucht te bereiken, maar ook in India veranderen dingen. Dit jaar konden we dus wel mooi richting Jaipur vertrekken en dat hebben we dus gedaan. De meningen die we hadden verzameld over Jaipur zijn nogal verdeeld dus we wilden het graag met eigen ogen aanschouwen.

Zaterdag 8 maart zijn we vertrokken en maandagochtend hadden we om 6 uur het vliegtuig terug. Als gewoonlijk, zorgt Jeroen voor de hotelboekingen en dan weet je dat het goed is. Dit keer was er voor Trident gekozen, een groepsmaatschappij van Oberoi en dat was te zien toen we arriveerden. Heerlijke kamers en mooie aankleding. De trip van vliegveld naar hotel was maar 25 minuten en gaf ons al aanleiding om de stad direct goed te keuren. Wat zag het er roze en mooi uit, niet zo’n ontzettende chaos als in de oude stad Hyderabad. Zeker de stadsmuur met allemaal mooie ingangen en gebouwen. Ze hadden er stoepen, winkeltjes langs de weg, maar uiteraard wel een drukte van jewelste.

De rondtour was snel geboekt. Gewoon aan de balie bij het hotel zeggen dat je een auto met chauffeur wil en wat je zeker wil zien en we kunnen de weg op na een heerlijk uitgebreid ontbijt (eindelijk de eerste Masala Dosa -> een soort van rijst/linzen/mais pannenkoek). Op naar Amer Fort, een van de grote go see’s in Jaipur. Aangezien we altijd alles zelf willen uitzoeken in plaats van met een gids te gaan hebben we op eigen houtje heerlijk een paar uur rond gelopen. Er zijn twee manieren om bij Amer Fort te komen. Via de olifantenweg of via de auto weg. Aangezien de olifantenweg (dus letterlijk met zijn tweeën op een olifant) ons nogal commercieel en zeer toeristisch aandeed hebben we voor de autoweg gekozen. Op die manier kwamen we via allerlei achterom weggetjes -waar je goed kon zien hoe de mensen leven bij het Fort- aan. Fantastisch! Je kunt er de hele dag rondlopen, maar we hadden nog meer bezienswaardigheden op ons programma staan. Na een lekkere Mango lassi en Sweet lassi (de nationale drankjes in India) als verkoeling op zowaar een terrasje was het tijd om naar de Hawa Mahal te vertrekken. De locatie is ontzettend jammer, het ligt aan een ontzettend drukke weg die moeilijk over te steken is en waar je niet mag parkeren, maar het is wel prachtig om te zien. We verwijzen naar de foto bij dit stukje. Veel tijd hebben we er dus niet doorgebracht, maar gezien hebben we het. De derde en laatste stop was het paleis. Ook daar hebben we nog ruim anderhalf uur rond gelopen en onze ogen de kost gegeven. Aangezien we er toen alweer 5,5 uur op hadden zitten was het tijd om nog wat inkopen te doen. Als je in een stad met winkeltjes bent moet je je kans grijpen in India. Dat kan namelijk lang niet in alle steden omdat ze niet allemaal even toegankelijk zijn voor blanke toeristen.

Ook in het achterhoofd hebbend dat Edith nog een weekje richting NL gaat en al het nodige kan meenemen is dit ook wel zo handig. We zijn dus goed geslaagd. In de middag hebben we heerlijk gerelaxed aan het zwembad en nog lekker wat zonnestraaltjes gepakt. Geen beter recept om weer een volgende werkweek in te gaan. Op maandagochtend ging om 4 uur de wekker om weer op tijd in Hyderabad aan te komen en op kantoor onze plek in te nemen. Aangezien we dus om half 5 door te stad reden werd duidelijk hoeveel mensen hier op straat slapen. Schokkend!! We hebben er honderden gezien in de rit van 25 minuten.

Al met al krijgt Jaipur voor ons het stempel must see in India. Zeker een aanrader.

Ook nog even de vermelding waard. Het was vrijdag 7 maart internationale vrouwendag. Ik neem aan dat de mannelijke lezer zijn vrouw ook goed verwent heeft op deze dag en anders kan men een voorbeeld nemen aan de Indiase man. Ons kantoor was goed versierd met paarse ballonnen en in elk team hadden de mannen cadeautjes gekocht voor de vrouwelijke collega’s. Ik ben dus weer wat Indiase bangles rijker.