Na ontspannen weekend volgt enorm drukke werkweek
Door: Edith
Blijf op de hoogte en volg Edith en Jeroen
12 Maart 2013 | India, Haiderabad
Zo, er zit alweer een werkweek op! De week is omgevlogen, maar wat hebben we het ook druk gehad.
We wisten dat donderdag DE DAG zou worden. Dan zouden we hier in India live gaan voor wat betreft de eerste werkzaamheden, hetgeen betekent dat er steeds meer contact komt tussen NL en India en dat de mensen hier echt voor klantwerk ingezet gaan worden. Enorm spannend dus voor onze vier mensen en wat waren ze enthousiast.
Maandag zijn we begonnen met korte individuele gesprekjes over hun eerste werkmaand en deze waren allen positief. Op deze manier dachten we ze een extra hart onder de riem te steken om ze vertrouwen te geven voor het daadwerkelijk aangaan van de verantwoordelijkheid. Ondanks de tegenslagen op het gebied van software blijven onze mensen enthousiast en tonen ze echt te willen leren. Deze gesprekken waren voor de jongens veel meer een zenuwslopend iets als voor de vrouwen. Dat was wel opvallend te zien. Verder komt het “pleasen” ook naar voren.
Op de vraag of ze met plezier naar hun werk komen en er elke dag weer zin in hebben wordt geantwoord: “natuurlijk, jullie geven me werk en dus kom ik met plezier naar mijn werk.” Ook vinden ze het belangrijker wat wij vinden van hun presteren dan dat ze hun werk leuk vinden. Dat gaat waarschijnlijk voor ons niet wennen en om voor hun een andere mindset te creëren gaat ook niet lukken. We gaan kijken hoe ver we gaan komen…
We kregen aardig wat complimenten voor onze manier van trainen en met name onze toegankelijkheid. Altijd leuk om te horen. Ze hadden nooit verwacht dat we zoveel tijd voor ze zouden vrijmaken en eigenlijk dachten ze dat we binnen een maandje alle theorie erin zouden gooien en ze dan aan hun lot zouden overlaten. (oeps, is dat nu toch echt het verschil tussen de Amerikaanse en Nederlandse manier van werken ;-))
Verder stonden maandag en dinsdag vooral in het teken van nog een laatste keer goed oefenen op de activiteiten die we gaan overdragen. Jeroen en ik hadden ons dan zelf nog de uitdaging gegeven om woensdag binnen een korte tijd nog een nieuwe training op een volgende activiteit er doorheen te gooien en ook dat is gelukt. Donderdagochtend was met name nog oefenen. Wellicht kwam het door de druk van het live gaan op donderdagmiddag, maar er zijn alleen maar slechte opdrachten afgeleverd. Dit was dus niet zo’n goede generale. Maar ja, na een slechte generale komt een goede…! Wat ook wel mooi was is dat ik van 1 van de mensen ’s avonds een sms kreeg: “Edith, I am really sorry for the careless work I did today. I’ll make sure that this does not happen anymore.” Voor ons een teken dat ze ook nog nadenken over wat ze aan het doen zijn. Totaal overbodig om daar je excuses voor aan te bieden uiteraard, maar het zegt wel wat.
De call voor overdracht met NL verliep ook prima en nu hebben onze vier mensen (uiteraard samen met ons) toch een mooie verantwoordelijkheid op hun schouders rusten. En dan ook nog verantwoordelijkheid voor een activiteit extra aangezien we de overdracht daarvan pas later deze maand hadden gepland. We liggen dus voor op schema…
Vrijdag zat onze mailbox dus mooi vol met opdrachten en zijn we met frisse moed aan de slag gegaan. Verder is het vandaag Internationale vrouwendag en dat wordt hier echt gevierd. De kantine vol met ballonnen en de mannelijke collega’s kopen cadeautjes voor de vrouwelijke collega’s. Geluk voor mij dus, een echte Indiase enkelband rijker! Verder was het bij ons extra feestelijk in het team want Beenu had donderdag de uitreiking van haar opleiding. Aangezien ze als beste is afgestudeerd van haar universiteit betekent dit hier trofeeën (alsof je Olympisch kampioen bent geworden), diploma’s en een aardig geld bedrag. Ze heeft dus op pizza getrakteerd voor lunch, een welkome afwisseling op alle curries. Dit met name voor Jeroen, want hij heeft momenteel een beetje genoeg van alle curries.
Na deze drukke werkweek komt het weekend mooi op tijd, want we zijn beide doodop! Heerlijk dus dat ons eerste tripje buiten Hyderabad dit weekend op de rol staat. We vliegen morgenochtend naar Chennai!
ps. Onze site lag er een paar dagen uit dus vandaar pas nu dit bericht
We wisten dat donderdag DE DAG zou worden. Dan zouden we hier in India live gaan voor wat betreft de eerste werkzaamheden, hetgeen betekent dat er steeds meer contact komt tussen NL en India en dat de mensen hier echt voor klantwerk ingezet gaan worden. Enorm spannend dus voor onze vier mensen en wat waren ze enthousiast.
Maandag zijn we begonnen met korte individuele gesprekjes over hun eerste werkmaand en deze waren allen positief. Op deze manier dachten we ze een extra hart onder de riem te steken om ze vertrouwen te geven voor het daadwerkelijk aangaan van de verantwoordelijkheid. Ondanks de tegenslagen op het gebied van software blijven onze mensen enthousiast en tonen ze echt te willen leren. Deze gesprekken waren voor de jongens veel meer een zenuwslopend iets als voor de vrouwen. Dat was wel opvallend te zien. Verder komt het “pleasen” ook naar voren.
Op de vraag of ze met plezier naar hun werk komen en er elke dag weer zin in hebben wordt geantwoord: “natuurlijk, jullie geven me werk en dus kom ik met plezier naar mijn werk.” Ook vinden ze het belangrijker wat wij vinden van hun presteren dan dat ze hun werk leuk vinden. Dat gaat waarschijnlijk voor ons niet wennen en om voor hun een andere mindset te creëren gaat ook niet lukken. We gaan kijken hoe ver we gaan komen…
We kregen aardig wat complimenten voor onze manier van trainen en met name onze toegankelijkheid. Altijd leuk om te horen. Ze hadden nooit verwacht dat we zoveel tijd voor ze zouden vrijmaken en eigenlijk dachten ze dat we binnen een maandje alle theorie erin zouden gooien en ze dan aan hun lot zouden overlaten. (oeps, is dat nu toch echt het verschil tussen de Amerikaanse en Nederlandse manier van werken ;-))
Verder stonden maandag en dinsdag vooral in het teken van nog een laatste keer goed oefenen op de activiteiten die we gaan overdragen. Jeroen en ik hadden ons dan zelf nog de uitdaging gegeven om woensdag binnen een korte tijd nog een nieuwe training op een volgende activiteit er doorheen te gooien en ook dat is gelukt. Donderdagochtend was met name nog oefenen. Wellicht kwam het door de druk van het live gaan op donderdagmiddag, maar er zijn alleen maar slechte opdrachten afgeleverd. Dit was dus niet zo’n goede generale. Maar ja, na een slechte generale komt een goede…! Wat ook wel mooi was is dat ik van 1 van de mensen ’s avonds een sms kreeg: “Edith, I am really sorry for the careless work I did today. I’ll make sure that this does not happen anymore.” Voor ons een teken dat ze ook nog nadenken over wat ze aan het doen zijn. Totaal overbodig om daar je excuses voor aan te bieden uiteraard, maar het zegt wel wat.
De call voor overdracht met NL verliep ook prima en nu hebben onze vier mensen (uiteraard samen met ons) toch een mooie verantwoordelijkheid op hun schouders rusten. En dan ook nog verantwoordelijkheid voor een activiteit extra aangezien we de overdracht daarvan pas later deze maand hadden gepland. We liggen dus voor op schema…
Vrijdag zat onze mailbox dus mooi vol met opdrachten en zijn we met frisse moed aan de slag gegaan. Verder is het vandaag Internationale vrouwendag en dat wordt hier echt gevierd. De kantine vol met ballonnen en de mannelijke collega’s kopen cadeautjes voor de vrouwelijke collega’s. Geluk voor mij dus, een echte Indiase enkelband rijker! Verder was het bij ons extra feestelijk in het team want Beenu had donderdag de uitreiking van haar opleiding. Aangezien ze als beste is afgestudeerd van haar universiteit betekent dit hier trofeeën (alsof je Olympisch kampioen bent geworden), diploma’s en een aardig geld bedrag. Ze heeft dus op pizza getrakteerd voor lunch, een welkome afwisseling op alle curries. Dit met name voor Jeroen, want hij heeft momenteel een beetje genoeg van alle curries.
Na deze drukke werkweek komt het weekend mooi op tijd, want we zijn beide doodop! Heerlijk dus dat ons eerste tripje buiten Hyderabad dit weekend op de rol staat. We vliegen morgenochtend naar Chennai!
ps. Onze site lag er een paar dagen uit dus vandaar pas nu dit bericht
-
12 Maart 2013 - 20:04
Angelina & Bas:
Leuk om te lezen wat jullie allemaal doen en meemaken:)
Curry vind ik lekker,hebben het toevallig nu ook in de zaak.Maar iedere dag lijkt me ook niks.
Veel plezier in Chennai:D !! -
13 Maart 2013 - 09:07
Mieke:
Wat een andere werkmentaliteit daarginds dan heel wat mensen in Nederland hebben! Dat is fijn werken lijkt me.En jullie instelling draagt natuurlijk ook een behoorlijke steen bij aan het enthousiasme van jullie mensen. Deloitte kan trots op jullie zijn als medewerkers van het bedrijf!
Dus een ontspannen weekend hadden jullie zeker verdiend!
Gr. en ga zo door. Mama/Mieke -
13 Maart 2013 - 10:26
JO En Beppie :
Wat een geweldige ervaring maken jullie mee ,buiten het werk om kunnen jullie ook nog genieten dus deze trip is zeker verdiend.hier is het vannacht -13 graden geweest,er is een flink pak sneeuw gevallen we wensen jullie nog veel sukces en tot een volgend bericht,groetjes Jo en Beppie. -
13 Maart 2013 - 15:55
Ellen & Eric:
Je Edith en Jeroen.
Nou nou, lekker druk allemaal dus. Klinkt wel goed en ook spannend. Mooi dat jullie samen dit soort uitdagingen het hoofd kunnen bieden hoor. Ben er maar trots op !
Hier alles goed, sneeuw en koud en Feyenoord het weekend gewonnen dus wat wil een mens nog meer. Op wattnu.nl kun je je oom nog zien debatteren over schaliegas en zo; wordt ie nog milieufreak ? Dacht het niet maar enige nuance kan in het energiedebat geen kwaad toch?
Hou de boel op orde samen; de eerste maand zit er al weer op zo ongeveer !
Groet
Ellen en Eric -
13 Maart 2013 - 18:26
Tinie:
Leuk om te horen dat ze daar vrouwendag vieren en je in het zonnetje zetten bij een prestatie.
Moesten wij hier ook meer doen! We kunnen nog wat van ze leren.
Hartelijke groet
Tinie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
