Kip Madras

Onze eerste trip is een feit. De reis gaat naar Chennai. Op 9 maart en op een uur en 20 minuten afstand vliegen ligt deze grote stad (het voormalige Madras), de vierde grootste stad van India. Dat staat gegarandeerd voor heel veel mensen en drukte.

De eerste indruk bij aankomst is dat het een erg groene stad is. Een soort bebouwde jungle. We nemen een taxi vanaf het vliegveld. Niet erg comfortabel, maar wel erg leuk. Het is een oude Mercedes uit de jaren 50 die als standaard door een bepaald taxibedrijf wordt gebruikt. De chauffeur is een viespeuk die na 15 minuten bijna een ongeluk maakt (hoe dat hij het klaar kreeg om zijn voorganger niet te taken is nog steeds een wonder) omdat hij niet zit op te letten op het verkeer voor hem. Voor de rest overigens wel een snelle chauffeur, want hij duwt zijn auto met Schumacher snelheid door het verkeer heen op plekken waarvan wij denken dat er hooguit een motor of fiets tussen past.

Na aankomst in het oude koloniale hotel, hebben we 2 opties. Of we gaan zelf de enorme stad in en zoeken het zelf uit, of we boeken een hotel tripje (wat normaal eigenlijk een beetje tegen onze principes ingaat, omdat het afzetterij is). Aangezien we maar 2 dagen hier zijn, kiezen we toch voor optie nummer 2, want dan zien we in ieder geval alles.

Na een erg lekkere lunch (met een schaal vol samples van alle lekkere gerechten op de kaart) begint onze city trip. We rijden met een chauffeur langs alle bezienswaardigheden van de stad. We zien daarbij onder andere het oude deel van de stad met mooie koloniale gebouwen, St. Tomas cathedral, het fort (hoewel we daar ook weer snel weggejaagd worden door meisjesachtige "soldaten" die menen dat het leuk is om toeristen in de zeik te nemen), en een mooie tempel. Bij de tempel is het vol van kleine straatjes met kraampjes en wel een miljoen mensen. We vragen de chauffeur of hij wil wachten op ons zodat we kunnen rondkijken. Het is de eerste keer dat we ons op ons gemak voelen in het overvolle deel van een grote stad in India. Je kunt hier makkelijk lopen, en de mensen zijn wat meer gewend aan hun witte medemens zonder ze opzichtig te lopen aanstaren. Dat geeft wel zo'n prettig gevoel. Ook helpt het dat we kunnen vertellen dat we uit hyderabad komt. Dat geeft de meeste Indiërs wel de indruk dat je weet hoe het er aan toe gaat, en dat ze je dus niet hoeven belazeren als de eerste de beste toerist. Al betwijfelen we of dat in ons geval al wel zover is...

Aan het einde van de trip brengen we nog een bezoek aan het strand. Het is een van de breedste stranden van India, wat ook blijkt uit het feit dat we zeker 5 minuten aan het lopen zijn vanaf het begin van het strand tot aan de oceaan. Het strand is dat van een grote stad. Geen met palmbomen bezaaid wit strand vol rust, maar een overvolle zandbak met kermisattracties, verkopers, huurpaarden en hordes schoolklassen die op schoolreisje zijn in Chennnai. Erg leuk om te zien al die bedrijvigheid (als we rust en exotische stranden willen zien, gaan we wel naar de Malediven wat hier niet zover vandaan ligt :) ). Na te hebben rondgestruind tussen alle drukte, zit de dag erop.

Volgens onze reisgids zit een van de beste restaurants toevallig in ons hotel. Nou, dat laten we ons dus geen 2 keer vertellen. Het is een restaurant met een mix aan Aziatische kaarten: Maleisisch, Chinees, Vietnamees, Thais, Japans, Indiaas, Indonesisch. Keus genoeg dus. Omdat we intussen smachten naar een koe die niet op straat loopt, maar op het bord ligt, gaan we hoofdzakelijk voor Japanse gerechten. Samen met de grootste normale consumptie bierflessen die we ooit gezien hebben (700ml) -dus de geschenkflessen niet meegeteld- smaakt het prima. De chef is een Japanner en staat in een open keuken allerlei capriolen uit te halen om voor de gasten ook nog een show te maken. Erg grappig om te zien.

De volgende dag staat er een klein hoogtepunt op de planning. Op zo'n 70 kilometer van Chennai ligt mahaballipuram (vrij vertaald groot sterk dorp werd ons verteld). Dit is een World Heritage site en staat vol met tempels en andere bouwwerken. We nemen een lokale gids in de arm om ons het complex te laten zien. De gids spreekt erg goed Engels en doet dit werk duidelijk al lang, want hij verteld ons alle details en laat ons ook zo lang kijken als wij vinden dat nodig is. Het opgegraven deel van de bezienswaardigheden blijkt volgens onderzoek maar een klein deel te zijn het grote geheel. Een groot deel van het complex ligt nog voor de kust onder water. 2 opmerkelijke feiten volgens de gids:

1. Uitgerekend de tsunami van 2004 heeft ervoor gezorgd dat bekend werd dat er onder de zeespiegel nog meer te vinden is. Overigens vertelde de gids ook dat er 84.000 doden zijn gevallen in India bij de tsunami, en dat het ruim 2 weken heeft geduurd voordat ze al het water weer van het tempelcomplex af hadden.
2. Het kan niet verder onderzocht worden -wat zoveel betekent als droogleggen- omdat dat gevolgen zou hebben voor de waterafvoer van de even verderop gelegen kerncentrale (en ja, die kunnen we vanaf daar ook goed zien)...

Na het bezoek aan deze mooie site rijden we weer terug richting Chennai waarbij we ondertussen voor een lunch stoppen in Vivanta by Taj Fisherman's Cove resort. Daar krijgen we een tafeltje met uitzicht op de oceaan en het strand. Een mooi wit, deels verlaten strand met palmbomen... Waarom zou je naar de Malediven gaan als je dit in eigen land hebt??? Het eten is er heerlijk, verse vis, haai, en lekkere bief. We blijven hier nog even rondhangen gewoon omdat het er lekker is. Als we nog eens weekendje tot rust willen komen, is dit zeker de aangewezen plek om dat te doen. We hebben zo'n gevoel dat dit niet de eerste en laatste keer is dat we hier zijn.

Eenmaal terug in het hotel hebben we zowaar ook nog even tijd om te chillen bij het zwembad voordat we terugvliegen naar Hyderabad.

Het was een mooi weekend, de eerste stappen buiten Hyderabad om India te verkennen smaken naar meer. De komende maanden staan nog op de planning: Kochi, Mumbai, Delhi & Agra, Goa en Dubai. En daarnaast moeten we nog minstens 2 dagen het land uit omdat we anders problemen krijgen met de belastingdienst en de Indiase visumdienst. Waar die korte reis naartoe gaat is nog niet bekend...