Even bijpraten

Hallo trouwe fans (want zo mogen we jullie ondertussen wel noemen ;-),

Het is alweer even geleden dat we iets op onze website geplaatst hebben, dus we zijn jullie wel weer eens een update schuldig.
Het leven bevalt hier nog steeds erg goed. De afgelopen tijd hebben we hard gewerkt om alles tot zover op de rit te krijgen en tussendoor blijven we zoveel mogelijk dingen ondernemen in het weekend.

Op verzoek van velen, beginnen we nu eens met de zakelijke kant, namelijk de vooruitgang op het werk. Op kantoor gaat alles erg goed, boven verwachting zelfs. Er lijkt geen einde te komen aan het enthousiasme van onze mensen. De vier mensen waarmee we gestart zijn beginnen een goed beeld te krijgen van wat we nu eigenlijk allemaal precies doen als het gaat om processen en de inhoud van het werk. Zij pikken de trainingen die we geven steeds sneller op.

Onze vijfde nieuwkomer blijft helaas nog een beetje te ver achter, dus we zullen nog veel inspanning moeten gaan leveren om hem erbij te trekken. Het goede is dat hij uit zich zelf wel bereid is om heel hard te werken om dit te bereiken. Hij begint elke dag om half 9 en houdt om 8 uur pas op. Ondanks onze goedbedoelde adviezen om niet elke dag zoveel uren te maken (hij is pas iets meer dan een maand in dienst), gaat hij gewoon door, omdat hij graag wil blijven leren. Een van zijn grootste zwaktes is het werken met computers. Dus door vroeg op kantoor te zijn, hoopt hij meer “ vlieguren” te kunnen maken om zijn kennis en tempo op te kunnen krikken. Dat geeft maar weer eens aan wat voor een totaal andere mentaliteit de mensen hier hebben als het gaat om de wil om te werken…

Vanaf komende week gaan zij verantwoordelijk zijn voor het nakijken van de ontvangen belastingaanslagen. Dit betekent dat wij ze de afgelopen weken hebben getraind op diverse soorten aanslagen (uiteraard alleen vennootschapsbelasting), waarbij ze een goed begrip hebben gekregen van de inhoud van aanslagen, zowel rekenkundig als tekst –de aanslagen zijn uiteraard allemaal in het Nederlands. Bij de aanslag review komt alles bij elkaar wat ze tot nu toe geleerd hebben. Ze moeten checken of de klant wil dat we een review doen, ze moeten kijken of dat de communicatie met de klant in het Engels of Nederlands is, en pas daarna kunnen ze beoordelen of de aanslag juist is en wat voor communicatie met de klant er moet worden opgesteld. Uiteindelijk zal ongeveer 20% van de aanslagen afvallen om hier in India te reviewen. Dit alles gaat tot nu toe boven verwachting!!

Ook op de andere onderdelen boeken ze veel vooruitgang, waarbij een aantal van onze mensen de vrijheid heeft gekregen om vanaf komende week dingen rechtstreeks met NL af te handelen zonder tussenkomst van ons. We zijn erg benieuwd hoe dat zal gaan.

De volgende stap is het maken van aangiftes. Hierop zullen we ze de komende weken gaan trainen en uiteindelijk zal dit onderdeel gewoon “ een kwestie van doen” worden. Vooral Jeroen kijkt hier erg naar uit, omdat dit “zijn” onderdeel is waar hij in Nederland ook veel plezier in het werk aan beleeft.

Vanuit Nederland kregen we nog wel eens de vraag of dat we ook nog wel werken naast alle leuke dingen die we doen. Om de nieuwsgierigen onder jullie een indruk te geven: Ja, dat doen we zeker. We kunnen allebei met 100% eerlijkheid zeggen dat we nog nooit zoveel tijd met werk bezig zijn geweest!! Dat komt vooral omdat we overdag vooral bezig zijn met onze mensen op te leiden en te begeleiden in hun dagelijks werk (ongeveer 7-7,5 uur van de 8 kantooruren die we hebben). Daarnaast hebben wij ieder ons eigen klantenpakket behouden, wat we voor het grootste deel nog zelf doen. Dat wordt grotendeels buiten kantooruren gedaan. Dus jullie kunnen je misschien wel voorstellen hoe dat gaat: gezellig met z’n tweeen aan de eettafel met de laptopjes tegenover elkaar. Nee, daar gaan we geen foto van op de site plaatsen... 

BANGALORE

Natuurlijk gaan we ondertussen ook vrolijk verder met het doen van leuke dingen en het ontdekken van India. Te beginnen in Bangalore. Dit voelt ondertussen als een eeuw geleden, maar het is echt nog maar 4 weken geleden. We zijn naar Bangalore gevlogen om daar vrienden Daphne en Ruud op te zoeken. Gezellig bijkletsen, in totaal met 4 belastingadviseurs die met z’n vieren 3 van de “Big 4” beslaan!!

Op zaterdag zijn we bijna de hele dag met z’n vieren op pad gegaan. Bangalore is op het oog een mooie stad. Groen met mooie, vaak oude Indiase panden, echt zoals je je een typisch Indiase stad verbeeld. Ook Bangalore is schoon en lijkt vrij toegankelijk voor ons “ toeristen” . Het enige is dat de stad ongelooflijk groot is. De vorige keer naar Kerala zijn we er al eens overheen gevlogen, en zelfs vanaf 10km hoogte zie je alleen maar lichtjes van de stad zover je maar kunt kijken.

De stad heeft mooie parken, tempels en een commercial street. Deze laatste is natuurlijk iets wat de dames niet aan zich voorbij laten gaan. Een mengeling van typisch Indiase winkels afgewisseld met wat westerse merkwinkels. Omdat we dit concept in Hyderabad niet kennen, is vooral Edith erg blij eens lekker te kunnen winkelen en leuke kleine spulletjes te kunnen kopen. Ruud, die geen groot fan van shoppen is, is voornemens om zich ergens lekker neer te zetten en een koud drankje te drinken. En eigenlijk....klinkt dat niet eens zo verkeerd. Dus Jeroen besluit om met hem mee te gaan (nadat de dames bijna al het contant geld hadden ingepikt voor tasjes, sjaals en andere souveniers). Het enige “restaurant” wat beschikbaar was in de buurt was een KFC, maar ach, een lekker koud drankje smaakt toch overal hetzelfde.

Nadat de dames klaar zijn (lees: blut), spreken we weer af om te worden opgehaald door de driver van Daphne. Als de dames vragen om ook voor hun een lekker koud drankje mee te nemen, lopen we weer eens tegen de echte Indiase cultuur aan. We zoeken de kortste rij in de KFC (maar 3 mensen voor ons). Wat blijkt, die 3 hebben zo hun vrienden klaarstaan buiten de KFC die een voor een naar binnen komen om hun bestelling te doen bij de mensen in de rij. Dat zou je in Nederland niet hoeven proberen om voor 10 mensen te gaan bestellen met een hele rij achter je...

De dag wordt afgesloten met, hoe kan het ook anders, lekker eten en wat wijn/bier/cocktails!

De volgende dag staat in het teken van relaxen. Ook in dit deel van India kent men de zondag brunch. Wat zoveel betekent als eerst lekker zwemmen en zonnen bij het zwembad en daarna tot laat in de middag lunchen. Als we met z’n vieren zitten bij te komen van de lunch, gaat er maar 1 gedachte door ons heen: “Wat is het leven voor ons hier toch zwaar...”.

DUBAI

De week na Bangalore staat er alweer een leuke tijd aan te komen. Mieke (de moeder van Jeroen) komt langs in Hyderabad voor ruim 2 weken. Maar om daar te komen, gaan we haar halen in Dubai. Geen vervelende plek om het weekend door te brengen. Omdat Mieke nog nooit in Dubai is geweest, besluiten we er een lang weekend van te maken. We vliegen op donderdagavond naar Dubai. Helaas wisten we niet dat donderdag een vrije dag was in India toen we de vlucht boekten, want anders waren we natuurlijk donderdagochtend al gegaan.

Bij vertrek vanuit India komen we de eerste problemen tegen: we hebben allebei een zogenaamde Residency Permit (tijdelijke verblijfsvergunning) waarvan duidelijk gezegd is dat we ten alle tijde een kopie bij ons moeten hebben en het origineel opgeborgen moeten houden. Nou, niets blijkt minder waar, want bij de Indiase douane worden we tegengehouden omdat we met een kopie het land niet uit mogen. En het is te laat om nog terug naar het appartement te gaan... Dus na lang discussieren en aangeven dat dit toch echt is wat het bureau voor de Residency Permits tegen ons gezegd heeft, moeten we bij “de manager” op kantoor komen. Een vriendelijke man die ons gewoon doorlaat na natuurlijk eerst een kleine preek en de opdracht om de volgende keer toch echt het origineel mee te nemen.

Maar het land uitkomen is natuurlijk 1 ding. Op de vraag hoe het op de terugweg moest om India in te komen was het antwoord: “Dat zien we zondag wel weer...”. Klinkt allemaal lekker bemoedigend!

Mieke was vooraf erg zenuwachtig om naar Dubai te vliegen (dit is nogal een klein understatement...). Daarom hadden we haar de opdracht gegeven om bij aankomst meteen haar telefoon aan te zetten zodat we haar konden bellen. Wij hadden 15 minuten vertraging en hebben zeker 45 minuten in de rij gestaan bij de douane vanwege de drukte. Toen Mieke haar telefoon niet opnam dachten we al dat we haar moesten laten omroepen op het vliegveld ;-). Maar toen we bij onze eigen bagageband kwam stond ze daar al klaar met haar eigen en onze koffer, alsof ze zo elke dag mensen van het vliegveld haalt. Het Dubai avontuur kan beginnen!

De dagen die volgden hebben we Dubai bekeken. We zijn naar het oude stadsdeel gegaan bij de rivier, met de mooi gerestaureerde gebouwen en soukhs. Daar kunnen de dames natuurlijk de verleiding niet weerstaan om allerlei mooie spullen te kopen, varierend van sjaals en een leuke broek tot een stoffen poef. En, eerlijk toegegeven, ook Jeroen koopt een mooie mannensjaal. Na de oude stad zijn we doorgegaan naar Madinat. Dit nagebouwde Arabische dorp is eigenlijk een aaneenschakeling van luxe winkels, hotels en restaurants. Een leuke bezienswaardigheid waar je lekker kunt rondslenteren. Nadat we uitgeslenterd waren, zijn we lopend richting de beroemde Burj al Arab gegaan waar we nog lekker bij het strand gezeten hebben. Al met al een goede eerste dag in Dubai!

De volgende dag zijn we naar de Burj Khalifa gegaan. Overdag in de omgeving van de toren gewandeld en gegeten/gedronken. We hadden toegangskaartjes om naar boven te gaan geregeld voor half elf ’s avonds. Dus vantevoren konden we nog even mooi een hapje eten. Uiteindelijk zijn we belandt bij een Sushi bar –ja, met lopende band-, wat een erg leuke ervaring was. Jeroen en Mieke hadden dit nog nooit gedaan. Na het eten hadden we nog tijd om buiten bij de fonteinshow te kunnen kijken. Zoals alles in Dubai, doen ze het hier groter en beter dan ergens anders, zo ook de fonteinshow. De hoogste fonteinen spuiten tot 150mtr de lucht in. Met de 860mtr hoge toren op de achtergrond, lijkt het alsof ze nauwelijks van de grond komen . Deze fonteinshow is echt heel mooi. Met mooie muziek erbij heeft het een heel apart sfeertje, echt de moeite waard om te bekijken.

Om half 11 was het dan zover, we gaan naar boven. De tickets hadden we gereserveerd en moesten we nog zelf printen. Zo gezegd zo gedaan. En eenmaal in de rij kwam Edith erachter dat Jeroen de verkeerde datum had gereserveerd. Namelijk een week eerder, vandaar ook dat alles overdag was uitverkocht!!! Dus nu hadden we kaartjes voor 6 april, terwijl het 13 april was. En tot onze schrik zagen we dat ze de kaartjes automatisch scanden en alles controleerden. Maar nu konden we niet meer terug, want de eigenlijke kaartjes van vandaag waren 100% uitverkocht. Dit was onze enige mogelijkheid om nog naar boven te gaan (en voor iedereen die onze laatste reis naar Dubai kent: toen was het al uitverkocht, dus Dubai verlaten zonder naar boven te zijn geweest was deze keer echt geen optie!!). We besloten om maar gewoon door te gaan en desnoods net doen alsof we gek zijn. En wat blijkt, de scanner keurde onze kaartjes goed!!! Erg vreemd, maar blijkbaar kijkt de scanner dus naar andere dingen dan een datum. Ook de persoon die de kaartjes nog eens handmatig checkt, ziet niet dat er een verkeerde datum op staat. We hebben dus erg veel mazzel.

Eenmaal boven is het uitzicht spectaculair. Op de 124e verdieping kun je alle kanten opkijken en heb je uitzicht op de mooiste straat van Dubai Sheikh Zayed Road. We zijn bijna een uur boven en hebben mooie foto’s gemaakt en van het uitzicht genoten. Ook hebben we van bovenaf nog de fonteinshow kunnen zien. Erg leuk.

HYDERABAD

In de 2 weken die volgen heeft Mieke overdag veel tijd doorgebracht bij ons appartement, lekker zwemmen, lezen en relaxen. Jeroen heeft nog 2 dagen vrij genomen om met Mieke Hyderabad te verkennen. Daarbij hebben ze de oude stad bekeken (Charminar met de mooie torens en de kleine straatjes). Ook het paleis is bekeken, Neclace Road bij het meer met de staande Boedha, het museum en gegeten in een aantal lekkere restaurants. Ook op een aantal andere dagen gaan we overdag of ’s avonds lekker ergens eten. Er zijn zoveel plekken waar je hier lekker kunt eten en het Indiase eten valt goed in de smaak bij Mieke. Vooral 1 ding in het bijzonder bij restaurant Rubayat. Daar serveren ze kleine snacks als voorgerechtjes. Tussen die kleine gerechtjes lagen groene, groente-achtige dingen die er wel erg lekker uitzagen. Omdat Mieke nogal van het proberen is, stak ze er al snel een in haar mond. Voordat we haar konden waarschuwen, kwam ze er zelf al achter dat dit rauwe groene pepers zijn!!! Ongeveer de heetste pepers die je in India kunt krijgen. En dat heeft ze geweten...Want water is hiervoor niet echt de beste remedie 

Op de 2 zaterdagen dat ze hier was hebben we met z’n allen nog leuke dingen gedaan. Zoals naar het Golgonda fort. Daar waren we zelf ook nog nooit geweest, dus voor ons ook iets nieuws. Het is een erg groot en mooi fort waar we 3 uur hebben rondgelopen. Daarnaast zijn we uiteraard nog gaan shoppen voor souveniers.

De tijd gaat veel te snel voorbij en de 27e april is het alweer tijd om afscheid te nemen. Het waren 2 leuke weken waarbij het fijn was weer eens even iemand live te zien in plaats van via Skype 

Dit waren onze belevenissen weer van de afgelopen maand. Vanaf nu zullen we weer eens wat vaker berichten zetten op de website, want binnenkort staan er weer mooi dingen op de planning. De volgende persoon die ons komt bezoeken heeft het visum ook al binnen. Benieuwd wie deze mystery guest is, dat horen jullie de volgende x.

Groetjes uit een warm (40+ graden) India!!!!